geçen hafta salı günü yanında uzun süre battaniyeyle gezen ama artık bir paltosu olan nisha'yla deniz kenarına indik. daha doğrusu ben indim, o zaten deniz kenarındaki yurtta kalıyor. bi süre odasında oyalanıp sonra aşağıya inmeye, denize elimizi sokmaya karar verdik. hava bi garip güzeldi, kapalı ama rüzgarsız. normalde kıyıdan yürümeye çalışırken götünüz başınız sümüğünüz ayrı yere uçarken o güne özel bir durgundu hava.
hemen değerlendirmeye karar verdik. plan yeni yerler keşfedip kendimizi otobüse atıp bilmediğimiz bi yerde inmekti ama bi süre sonra bu "yea boşver kıyıda çay içelim"e döndü. evet acıklı hakikaten.
nisha'nın odasında panoya asılı şekilde bunu buldum. gülmekten çişim geldi. nisha'nın nası bi kız olduğunu tam olarak açıklıyor. güne çok planlı başlamaya karar vermiş kesin, kağıt kalem alıp panoya to do list yapıştırmış, ama sonra kalem bitmiş ve devamını getirmektense her şeyden vazgeçmiş.
bu da nisha. çok güzel kız. devamlı uzun sürme çekiyor, yani bunu başarabilmesi bile gözümde onu level 3000 kız yapıyor. ayrıca saçları da hep parıldıyor. oğlan olsam çoktan ilanı aşk etmiş, reddedilmiş, acımdan şiirler yazıyordum.
bunlar da brighton'ın meşhur kahverengi mavi çakılları. bu fotoğrafı çektikten hemen sonra "denize el sokma" planımızı gerçekleştirmeye karar verdik. güyya ne kadar soğuk olacağına bakıcaz, aksi mümkünmüş gibi. neyse yaklaştık yaklaştık elimizi soktuğumuz anda dev bir dalga bizi kıçımıza kadar ıslattı. farklı yönlere koşarak ve çığlık atarak uzaklaştık ama her şey için çok geçti. kös kös eve dönüp çorap değiştirip pantolon kuruttuk. sonra aynı yere geri inip çay içtik. neyse ki mutlu köpek de ordaydı da ordan oraya koşup arada da bize yan gözle bakıp (resmen ona bakıp gülüyor muyuz diye kontrol ediyordu) şımarıklık yapmaya devam etti. güzel bir salı günü oldu.
